• Langs de lijn bij FC Breukelen

    18 feb 2020
  • Deze week zijn er geen officiële wedstrijden voor de jeugd. Daarom stonden er dit weekend veel oefenwedstrijden op het programma. Ik word vaak gemaild of ik wil komen kijken bij een team, maar omdat ik ook elke week met FC Breukelen 2 ben, is het vaak niet mogelijk om ieder team te bezoeken. Vaak lopen de programma’s in elkaar over, waardoor ik helaas veel wedstrijden niet kan zien. Maar vandaag is ook FC Breukelen 2 vrij, dus ik kan gaan smullen van alle wedstrijden vandaag.

     

    Uitgeslapen en wel, loop ik om 10:00 het terrein van FC Breukelen op. Gelukkig zie ik Herman Schreurs weer staan, vorige week had ik hem gemist. Maar deze week staat hij weer langs de lijnen. We lopen samen naar veld 3 waar de wedstrijden om half 11 beginnen. Ik heb beloofd om eerst heel even bij mijn buurjongetje Luuk te gaan kijken die in de JO9-1 speelt. Na een kwartier ben ik overtuigd dat ik snel bij dit team een hele pot moet komen kijken, want ik zie fantastisch leuk voetbal. Maar ik moet door naar de JO10-2 op veld 2.

     

    Een ouder van de JO10-2 heeft mij gemaild om te komen kijken bij de jongens. Ik ben overgehaald omdat zij mailde dat dit een team is met groot teamgevoel, voetbalplezier, hardwerkende jongens en polonaise onder de douche. Dat laatste klinkt als een team waar ik ook vaak in gevoetbald heb. Niet omdat we zo vaak de winst hadden binnengesleept, maar omdat we goed waren in feest vieren. Als ik mail dat ik zaterdag kom kijken, krijg ik als antwoord dat de jongens wel vrijdagavond gaan discozwemmen en de volgende dag waarschijnlijk stroop in de benen zullen hebben.

     

    Nu ben ik helemaal overtuigd dat ik mijn favoriete team heb gevonden. In een ver verleden heb ik het met een paar teamgenoten een keer zo bont gemaakt, dat we om 7 uur de kroeg uitliepen, thuis de voetbaltas hebben gepakt en ontbeten in de kantine om vervolgens om 9 uur te verzamelen. We speelden in Rotterdam tegen een team met veel jongens van Turkse afkomst. De spits wilde niet bij ons in de buurt komen omdat dit haram was. We stoten zoveel alcoholdamp uit dat zelfs hij een beetje begon te waggelen. We wonnen zelfs de wedstrijd met 1-0, dus dat was polonaise onder de douche.

     

    Gelukkig hebben de jongens van de JO10-2 het niet zo bont gemaakt en ik zie veel frisse koppies. Vandaag spelen ze een oefenwedstrijd tegen Zeeburgia JO10-4, die uitkomt in de eerste klasse. FC Breukelen speelt in de derde klasse, dus ze moeten vandaag aan de bak.

     

    Om 11:00 start de wedstrijd en dat Zeeburgia een niveautje hoger is wordt meteen duidelijk. Binnen 40 seconden staat het 0-1. Twee minuten later is het 0-2. Nog een paar minuten later is het 0-3. Na 19 minuten spelen is het 0-4.

     

    Maar dan gebeurt er iets bij FC Breukelen. De jongens worden wakker en hebben er ineens zin in. Ze beginnen te voetballen. Soms heb je een slechte tegenstander, je kan deze tegenstander onderschatten en je krijgt ervan langs. Of het ergste wat er kan gebeuren, is dat je op hun niveau gaat meevoetballen. Ineens ben je net zo slecht.

     

    Vandaag gebeurt er bij FC Breukelen het tegenovergestelde. De JO10-2 gaat ineens mee in het niveau van Zeeburgia. Er wordt goed rond getikt, er wordt goed verdedigd en de jongens worden harder. Ineens veranderd de wedstrijd in een stevig potje voetbal. Ik zie slidings, schouderduwtjes en opstootjes. De scheids moet zelfs alle spelers bij elkaar roepen dat het wat rustiger moet. FC Breukelen wordt sterker en sterker, ze zijn het zat. Dit is ons weiland.

     

    Het wordt 1-4 door een prachtige vrije bal. Daar is het team waar ik voor gekomen ben. Wat een feest is het. Zowel in het veld als langs de lijnen. De jongens springen elkaar in de armen. Ze hebben gelijk. Want waarom mag je niet juichen als je de 1-4 scoort. Het is namelijk een prestatie om tegen Zeeburgia te scoren op zo’n hoog niveau. Een oefenwedstrijd is niet alleen oefenen om te voetballen, het is ook oefenen om te juichen. Daar scoren deze jongens vandaag een dikke 10 in, want een feestje kunnen ze bouwen.

     

    Het vertrouwen is terug in het team. Nu valt het echt op dat FC Breukelen als team veel beter staat. Bij dit team is namelijk heel duidelijk wie er een verdedigende rol heeft en wie in de punt van de aanval staat. Het is goed verdeeld. Bij Zeeburgia willen ze allemaal scoren. Met resultaat, dat wel. Want het wordt al snel 1-5 en 1-6. Maar toch ontstaan er door de spelers van Zeeburgia die allemaal willen scoren, enorme gaten achterin. Dit is waarschijnlijk één van de grote zwaktes van dit team en FC Breukelen heeft dit door. Dus gaan ze spelen op de counter en met resultaat. Want het wordt 2-6 en FC Breukelen is weer helemaal door het dolle. Wat is dit prachtig om te zien, zelfs ik sta te juichen.

     

    En om het feest helemaal compleet te maken wordt het even later ook nog 3-6. Wat een prestatie van FC Breukelen en wat een trots zie ik langs de lijn bij de toeschouwers. Al snel merken de jongens dat ze moeten doorzetten. Er worden weer stevige beuken uitgedeeld en Zeeburgia is op. Elke 20 seconden ligt er iemand op de grond en de jongens van FC Breukelen worden te hard. De scheidsrechter merkt het ook en fluit nog voor tijd de wedstrijd af. Het is mooi geweest en hij heeft gelijk. Dit was pas een potje voetbal waar een oefenwedstrijd voor bedoeld is. De strijd die dit team vandaag heeft geleverd is iets waar ze echt op moeten voortbouwen, dan kunnen ze elke tegenstander verslaan.

     

    Ik heb er in ieder geval weer van genoten. Het was niet alleen het feestteam, maar ook een team met heel veel strijd op het veld.

     

    Tot volgende week.

     

     

    FC Breukelen heeft in totaal 31 teams, waarvan 23 jeugdteams. De komende tijd ga ik een aantal van deze teams bezoeken op zaterdag om te kijken naar de wedstrijd, maar ook wat eromheen allemaal gebeurt. Vind je het leuk als ik bij jouw team kom kijken, of bij je zoon of dochter? Reageer dan even in een mailtje naar: nickhoogveldt@gmail.com